The Hate U Give, een boek die ik een hele tijd op mijn to-read lijst had staan, maar waarvoor ik nog geen stappen had gezet om hem te gaan lezen. Waarom? Ik was te bang om geshockeerd te worden.
En dat vond ik maar wat laf van mezelf. Dit boek gaat over Black Lives Matter, over onschuldige moorden door de politie in Amerika, dit boek gaat over racisme, zwartenhaat en vooroordelen. Allemaal dingen waar ik zelf geen last van heb. Dus ik was bang om geshockeerd te worden van een boek met een verhaal wat vele andere mensen zelf meemaken. En daarom vond ik dat ik dit boek gewoon moest lezen.
Titel: The Hate U Give
Auteur: Angie Thomas
Uitgeverij: Moon
Genre: Young Adult, Fiction, Contemporary
Starr Carter woont in een armoedige zwarte buurt, maar gaat naar een dure witte school. De balans die Starr tussen deze werelden heeft gevonden, wordt overhoop gehaald wanneer Starr getuige is van de dood van haar jeugdvriend Khalil. Hij wordt neergeschoten door een politieagent terwijl hij zelf ongewapend is.
Starr is verdrietig en in de war, en moet haar weg zien te vinden in een wereld vol ongelijkheid en vooroordelen. Op school denken ze dat Khalil het er zelf naar heeft gemaakt, en noemen ze hem een crimineel en zelfs een drugsdealer. Haar buurtbewoners gaan ondertussen de straat op in protest tegen de politie, die geen onderzoek wil doen naar de schietpartij.
Iedereen vraagt zich af: wat is er nu echt gebeurd?
Starr is de enige die daar antwoord op kan geven. Maar de waarheid spreken is lastiger dan ooit, want wat Starr zegt, of juist niet zegt, kan haar leven in gevaar brengen.
Dit. Boek. Is. Geweldig. Het is zo’n belangrijk verhaal en het is zo goed om dit te lezen als je er niet mee te maken hebt. Het eerste gedeelte was inderdaad wat shockerend, vooral het gedeelte waarin de vriend wordt doodgeschoten, maar het boek was zeker niet zo shockerend als waar ik bang voor was. Het was vooral heel goed, omdat het me liet nadenken, omdat ik er meer begrip door kreeg en omdat ik er zo veel van heb geleerd.
Het boek ging niet alleen puur over het hebben van een donkere huid. Het gaat ook over je afkomst, over problemen van het leven in een achterstandswijk, over het hebben van een slechte start, omdat je ouders ook een slechte start hadden en over hoe je er weer bovenop komt. Dat maakt dat het boek zo veelzijdig is. Het verhaal speelt zich niet af in een afgesloten ruimte, het is een wereld met alle problemen.
De karakters in dit boek waren stuk voor stuk geweldig. Ze hadden allemaal een verhaal, allemaal een persoonlijkheid. Ik leefde zo erg mee met Starr en haar familie en haar omgeving. Ik had het zo met ze te doen en ik wilde iets voor ze doen. Ik wilde ze helpen. Ik vond het geweldig hoe de schrijfster om ging met de verschillende werelden van Starr. De rijke omgeving en de arme. De mensen die er in leefden en ze liet op een super manier zien hoe Starr om ging met die verschillende mensen en hoe dat door het boek heen ontwikkelt.
Ik kon dit boek niet neerleggen. Ik wilde weten hoe het af liep. En het las zo fijn. Sommige stukken, zeker de gedeelten waar ik emotioneel van werd, zorgden er voor dat ik even moest pauzeren, maar daarna wilde ik echt weer verder. Het was echt zo’n goed boek. Ik heb gehuild, ik heb gelachen en ik heb gelezen, gelezen, gelezen.
En het verhaal is natuurlijk nog niet af. Het boek eindigt met de opmerking van Starr dat ze wil blijven strijden tegen onrecht en voor gelijkheid. Want de Black Lives Matter beweging is nog steeds nodig. Bruine mensen en witte mensen staan nog lang niet gelijk en dat moet beter. Dit boek heeft een fijn einde om te lezen, maar het is een open einde. Want het is nog niet voorbij en we moeten door.
Geef een reactie