Het lijkt alsof je deze ziekte steeds vaker tegenkomt in je omgeving. Het lijkt in ieder geval zo alsof allemaal mensen in mijn omgeving deze ziekte krijgen. Kanker.

Ik voel me altijd zo machteloos. Ik wil zo graag de mensen met deze ziekte helpen, maar het lijkt of ik helemaal niks kan doen. Ik kan ze wel aan alle kanten helpen met allerlei dingen, maar ze worden er niet beter van. Maar dat is iets voor de artsen. Ik kan niks doen. Of misschien toch wel?

Alpe d’Huzes is een actie waarbij wielrenners én hardlopers de Alpe d’Huez opklimmen. Het gaat hierbij om maximaal zes keer (vandaar de naam). Hiermee halen ze geld op voor kankeronderzoek met als motto: “Opgeven is geen optie.”

Vorig jaar werd begin juni 12 miljoen euro opgehaald. Er waren toen 4693 deelnemers. Dit zijn niet alleen fietsers, waar de Alpe d’Huzes vooral om bekend staat, maar ook hardlopers. En dit is iets waar ik me op wil focussen.

Zoals op mijn blog te lezen is houd ik van hardlopen. Ik ben graag buiten en ik vind het heerlijk om gewoon in mijn eigen tijd naar buiten te gaan en te rennen. Even mijn energie kwijt. Even er tussenuit. Ik vind het zo fijn.

En wat is dan nou beter dan dit voor een goed doel te gebruiken. Een doel te hebben met het hardlopen en mensen te helpen met het hardlopen. Ik heb van dichtbij gemerkt hoe zwaar de ziekte is. Door mee te doen met de Alpe d’Huzes voel ik me misschien wat machteloos, omdat ik tenminste iets kan DOEN.

Maar wat is nou je plan Rianne?

Op het moment is het vooral toekomstmuziek. Ik ben nog niet zo goed met hardlopen. Ik kan nog niet zo lang achter elkaar hardlopen en ik kan helemaal nog niet een berg op lopen, maar ik ga wel trainen. Ik ga harder trainen dan ooit. En dan… in de toekomst… ga ik een keer meedoen en veel geld ophalen. Want opgeven is geen optie.