Ik ben niet bepaald goed met het kijken van series. Vaak worden series me te zwaar of vergeet ik ze gewoon te kijken, waardoor ze eeuwig op mijn te-kijken-lijst blijven staan. Maar nu heb ik me toch een leuk pareltje gevonden die ik sowieso met jullie wil delen: Hilda. In deze redelijk positieve review vertel ik jullie meer over deze redelijk geweldige serie.

De serie begint in een dorp, waar Hilda met haar moeder woont in een klein huisje. De wereld heeft een stuk meer magie en een stuk meer wezens die wij niet kennen. Hilda heeft bijvoorbeeld een deerfox die op een bepaalde manier heel erg op een hondje lijkt, maar toch is het heel anders. Daarnaast zijn er trollen, reuzen en elfen. De elfen zorgen in het begin nogal voor wat drama, waardoor moeder uiteindelijk besluit om naar de stad te verhuizen.

Daar heeft Hilda nogal wat moeite met zich thuis gaan voelen. De stad is zo veel anders dan het fijne bos waar ze gewoond heeft. Ze moet vrienden maken, wennen aan het stadse leven en bovenal: leren fietsen (haar grootste angst). Alles is nieuw en anders dan ze gewend was, en wij keken met haar mee naar hoe dat is voor een klein meisje zoals zij.

Het is zo’n schattige serie. De verhalen zijn zo mooi en zo goed geschreven en bedacht. Ondanks dat het losse afleveringen zijn die redelijk los van elkaar te bekijken zijn, is er ook een groter verhaal dat je kan volgen. De achtergrond achter het stadje Trolberg, het verhaal van de moeder van Hilda en de ontwikkeling van alle karakters die in de serie naar voren komen. Want ondanks dat het losse afleveringen zijn, zie je duidelijk verandering in de karakters tevoorschijn komen. De moeder, die een goede moeder wil zijn, Hilda die soms wat te weinig nadenkt over wat haar moeder denkt van alle avonturen en David, die meer leert over en van zijn angsten.

Want Hilda en haar moeder zijn natuurlijk niet de enige karakters in de serie. Je hebt David, van de angsten, en Frida, Hilda haar twee beste vrienden. Je hebt Alfur de elf die bijna overal mee naar toe gaat. En je hebt nog allerlei iets kleinere karakters die toch heel belangrijk lijken voor het verhaal. Mythische wezens, stoere geesten en allerlei andere situaties. Gewoon heel leuk en kleurrijk. Ik heb ook het idee dat in de serie ook heel goed is nagedacht over diversiteit, en dat vind ik ook heel fijn aan de serie.

En de tekenstijl is ook gewoon zo mooi. Ik word gewoon al blij van de kleuren die je allemaal ziet. Het zijn rustige fijne kleuren en de stijl is ook heel rustig, waardoor het niet allemaal meteen op je af komt. Toch zijn er ook weer hele mooie beelden van bergen, dieren, en andere landschappen. Het is gewoon zo fijn om naar te kijken dat ik het voor de verandering helemaal niet nodig vind om te stoppen met kijken. Het kijken van deze serie is gewoon heerlijk.

Daarnaast zijn de afzonderlijke verhalen ook mooie verhalen op zichzelf. Ik heb een aantal afleveringen gezien waarbij ik halverwege uit mijn dak ging over het onderwerp. Het kan zo veel verschillende kanten op gaan, zodat je nooit weet waar het precies naar toe gaat voor je begint. Er zijn heksen, vreemde wezens, trollen, van alles en nog wat. En dat maakt het zo leuk, zeker als de verschillende wezens uiteindelijk samen gaan werken. De verhalen zijn ook nog zo ingenieus bedacht. Naast dat er in elke aflevering wel weer een boodschap verstopt zit, zijn de verhalen ook nog heel origineel. De fantasie die de schrijvers hebben, dat wil ik ook, want als ik zulke verhalen kan bedenken… dat zou geweldig zijn.

Deze serie is dus helemaal geweldig. Ik vind dat iedereen hem moet kijken, want bijna iedereen kan hem wel leuk vinden. Het is misschien wat fantasierijk met alle vreemde wezens. Niet iedereen vindt dat even leuk, maar je kan achter elke aflevering en achter elk wezen ook weer een betekenis vinden voor de echte wereld, dus ik geloof dat het zelfs dan werkt als een goede serie. Deze serie is ook nog voor jong en oud. Ik denk dat deze origineel voor kinderen is gemaakt, maar ik ben 26 en ik ben weg van deze serie. Een aanrader en je kan hem vinden op Netflix!