Ik volg al een tijdje de Podcast Books Unbound van Ariel Bissett en Raeleen Lemay. Ze vertellen veel over boeken die ze lezen, gelezen hebben en willen lezen. Daarnaast geven ze ook aanbevelingen aan mensen die een specifiek boek willen lezen. Maar ze hebben ook een soort bookclub! Eens in de zoveel tijd willen ze een boek lezen dat iedereen leest en dan gaan ze er over praten in een specifieke podcast. Het eerste boek dat ze daarvoor lazen was On Earth We’re Briefly Gorgeous van Ocean Vuong, of Op Aarde Schitteren We Even in het Nederlands. En ik ga jullie nu ook vertellen wat ik van dit boek vond.
Op aarde schitteren we even is een brief van een zoon aan zijn moeder die niet kan lezen. De schrijver van de brief, de achtentwintigjarige Hondje, legt een familiegeschiedenis bloot die voor zijn geboorte begon – een geschiedenis waarvan het brandpunt in Vietnam ligt. Daarnaast verschaft hij toegang tot delen van zijn leven waar zijn moeder nooit van heeft geweten, en doet hij een onvergetelijke onthulling. De roman is behalve een getuigenis van de problematische maar onmiskenbare liefde tussen een alleenstaande moeder en haar zoon, ook een genadeloos eerlijk onderzoek naar ras, klasse en mannelijkheid. Op aarde schitteren we even stelt vragen die centraal staan in het Amerika van nu, dat ondergedompeld is in verslaving, geweld en trauma. Het is een roman vol mededogen en tederheid over de kracht van je eigen verhaal vertellen en over de vernietigende stilte van niet gehoord worden.
Ik ben nogal blank het boek ingegaan. Ik wist eigenlijk gewoon helemaal niets. En dat was niet erg. Het was dan ook niet helemaal het boek wat ik verwachtte. En dat was voornamelijk, omdat het boek anders was geschreven dan ik verwachtte. Het was namelijk een brief van een zoon aan zijn moeder.
Het boek gaat over Hondje. Hondje is een jongen van Vietnamese afkomst. Hij is met zijn moeder, zijn grootmoeder en tante naar Amerika gegaan om een nieuw bestaan op te bouwen. De rest van de familie blijft heel erg bij zichzelf. Ze leren bijna geen Engels en ze blijven altijd dicht bij elkaar. De jongen leert wel Engels en is daardoor vaak tolk voor zijn familie.
Het boek had een heleboel te vertellen. Ik vond de stukken over Vietnam en de achtergrond van de hoofdpersoon heel indrukwekkend. Ik vond het interessant om te lezen over de problemen waar de hoofdpersoon tegenaan liep doordat hij uit Vietnam kwam met een familie die geen Engels kon spreken. De cultuur in zijn familie is anders dan de cultuur waar Hondje nu in leeft. Ik merkte daarom vaak een contrast tussen de momenten waarin Hondje thuis bij zijn familie was en waarin hij in de buitenwereld was.
Er zaten vele andere dingen in die ik interessant vond. De taalbarrière was een ding, maar vooral ook de stukken over seksualiteit en verslaving. Het bracht veel dingen naar boven en is daardoor ook een heel divers boek waar je veel dingen uit zou kunnen halen.
Wat ik ook cool vond aan het boek, was dat het in vrij vers is geschreven. Het boek had een soort melodie over zich. Het was bijna een soort gedicht of een liedje. Dat is ook ergens wel logisch want de schrijver – Ocean Vuong – is een dichter. Hierbij geef ik ook super veel lof voor de vertaler van dit boek. De vertaling was subliem. Het lijkt me heel lastig om een boek in vrij vers te vertalen, omdat je als vertaler een groot deel van het boek wilt behouden. Ik heb echt veel waardering voor deze vertaling. Daarnaast las ik het boek als een luisterboek en ook de manier van voorlezen paste echt heel goed bij de tekst. Het werd een beetje wiegend voorgelezen, precies op die toon waarop de tekst het beste binnenkwam.
Wat ik lastig vond aan het boek, was dat het een brief was. Het was weliswaar een brief aan iemand die niet kon lezen, dus het was ook niet de bedoeling om gelezen te worden door die persoon, maar toch maakte het iets lastiger om te volgen. Bovendien was er hierdoor niet echt een verhaal in het boek. Er was geen einde. Er was geen eindpunt en er was eigenlijk ook niet echt een doel. Hierdoor had ik minder de neiging om door te lezen. Ik was minder geïnvesteerd.
Samenvatting
Maar verder is het echt een super boek. Het boek gaat in op veel facetten die in levens voor komen. Cultuur, liefde, familie, verslaving, seksualiteit. Het bespreekt belangrijke vraagstukken over ras, klasse en familiebanden. Het boek is mooi geschreven en ik kon me er goed in inleven. Het enige minpunt was eigenlijk dat er niet echt een doel was. Er zat geen verhaal in met een duidelijk begin- en eindpunt. Maar verder is het een fijn boek om te lezen met veel interessante facetten. Zeker een aanrader als je geïnteresseerd bent in andere culturen en diversiteit. Ik ben zeker blij dat de Books Unbound Podcast dit boek heeft gekozen.
Geef een reactie